voorheen vakblad
‘Lezen en rekenen nog steeds groot probleem, waarschuwt inspectie’. Een kop uit Trouw van 15 april 2021. De kop slaat op leerlingen in het primair onderwijs uit ‘groep acht’; de brugklassers van volgend jaar. Het is ook een goede kop: het vat ‘t paginagrote artikel samen. ‘Tot aan de universiteit moeten studenten extra begeleiding inroepen om hun taalvaardigheid bij te spijkeren’, lees ik. De Onderwijsinspectie schreef het op in haar rapport ‘De staat van het onderwijs’.
’t Was de bedoeling dat hieronder een compleet overzicht zou staan met wat er fout gaat bij de overheid. ’t Overzicht is helaas niet ‘compleet’ te maken, omdat er nog dagelijks nieuwe ‘affaires’ bijkomen—van recente datum, maar ook met een kiem in het verleden. Bovendien: wanneer is iets fout gegaan? Is dat als onomstotelijk vaststaat—met cijfers onderbouwd—dat ’t fout gegaan is, of ook al als ’t vermoeden bestaat dat ’t fout zal eindigen?
Enkele dagen geleden wilde ik een artikel lezen op de website nrc.nl. Voordat ik daaraan kon beginnen, werd ik geconfronteerd met ongevraagde ‘eigen publiciteit’: “Juist nu is betrouwbare informatie van cruciaal belang. NRC levert die al bijna 200 jaar”, lees ik.
Opvallend, vind ik het. Zo vaak komt het niet voor dat media de eigen historie belichten; misschien wel uit goed begrepen eigenbelang.
