De Archipeltheorie. Hoe de lezer een tijdschrift leest.

Gepubliceerd op

Het lezen van een tijdschrift is als een reis door een archipel. De lezer vaart met een boot van eiland naar eiland. Langs blonde stranden, langs vulkanische eilanden met zwart zand, mangrovebossen aan zee, kristalhelder water, gekleurde vissen, riffen met kolkende branding. Gaat aan land als het klikt. Een archipel? De Gordel van Smaragd, de Indische Archipel met z’n 23.288 eilanden. Ik had er bijna een gekocht.

 

 

Schrijven zonder gelezen te worden?

Gepubliceerd op

Microsoft Word - Document3Je hebt er veel tijd in gestoken. Het is een goed artikel geworden, maar het wordt niet gelezen en alle moeite is voor niets. Voorkom dat. Zorg voor haakjes in het artikel, opvallende elementen waarmee je de lezer kunt boeien.

“Zeg speurneus. Hoe zit dit. Dit was een fantastisch artikel. Daar was iedereen ’t over eens. Vernieuwend, onthullend. Maar het scoort maar 8%, terwijl dat oppervlakkige verhaal van Vercrauwen volgens jullie wel 40% haalt. Hier klopt iets niet. Jullie hele onderzoek klopt voor geen meter!”.
AnaLyse Bremer schrikt op van de binnenstormende Paul Schrijver, die op hoge toon genoegdoening eist. Ze kijkt naar het artikel dat Paul haar voorhoudt.

Haakjes aanbrengen
“O, dat verhaal. Dat klopt. Het viel me op dat het me niet opviel. Heb ik dus niet gelezen. Niet omdat je verhaal niet goed is, maar gewoon omdat er geen enkel haakje in zat om mij, een voorbijvliegende lezer, te vangen. Dus àls er al belangrijke informatie in zat, dan heb je er niets aan gedaan om die parels zichtbaar te maken. Dat was bij Vercrauwen beter”.