voorheen vakblad
Als je niets meer te verliezen hebt proef je de vrijheid. Dat schrijven Kris Kristofferson en Fred Foster in hun lied ‘Me and Bobby McGee’. Hartstochtelijk gezongen, met schelle uithalen, door de te vroeg overleden Janis Joplin. Je wordt dan niet meer belemmerd door angst iets kwijt te raken. Banden, verplichtingen of bezittingen, waaraan je zou kunnen hechten ontbreken.
De geest van de ‘roaring seventies’ iconisch verwoord door Janis Joplin. Bijzonder mens.
Ineens was hij weer alleen. Plotseling.
Rutger (zijn werkelijke naam is bij de redactie bekend) herinnert zich nog zijn verbazing, als de dag van gisteren. Was korte tijd uit het veld geslagen. Maar heeft niet lang bij de pakken neergezeten. Veerkracht. Vooruitkijken. “Vooral om me heen kijken”, dacht hij. En ja, niet lang daarna was het raak, op een verjaardagsfeestje. Een lichte klik. Al snel een voorzichtige consolidatie. Maar ja, je moet in zo’n situatie niet op één paard wedden. Niet veel later een tweede klik, op een festival. De eerste nog steeds in consolidatie. De tweede nu ook. En dat ging nog een paar klikken door. Af en toe viel er een af. Tussendoor een ’one night stand’. Uiteindelijk stond Rutger toch voor een keuze. En hij koos die éne klik. Jammer voor die andere.