Ik liep op straat. Zag een man omkijken naar een fraaie dame. Toen gebeurde er wat. Pats. Ik zocht in m’n zakken naar een papiertje. Vond niks. O ja, toch wel. Een kassabon. Achterop was nog wat witruimte. In een andere zak vond ik een stukje potlood. Een stompje, maar nog bruikbaar. Ik noteerde wat ik zag. De plot voor een cartoon.
Gedachten noteren, de kunst van het vangen
Gepubliceerd op


“Gedachten borrelen door een luikje uit mijn onbewuste naar boven. Associaties.? Ik zie ze komen. Ik moet ze snel vastleggen, want ze zijn zo weer verdwenen. Terug naar het onbewuste of zomaar opgelost ”.