We zitten met z’n allen in de tang. Al hebben sommigen daar meer last van dan anderen. Bijvoorbeeld, die op een eiland zitten dat langzaam wegzinkt in de oceaan. Zoals: Carti Sugtupu, Kiribati, De Straat Torres eilanden, Seychellen, Malediven, Salomonseilanden, Palau, Tuvalu .
Wat dan? Je huis op palen bouwen, een oplossing? Voor hoeveel jaar? Vis zit er nog wel even. Hoewel? En je groenten dan? Hangende tuinen? Hangende akkers?
Tot aan de enkels in Jakarta
Trouwens, die eilandjes alleen? Jakarta kan meegenieten. Zakt ook weg. Daar hebben ze een oplossing voor gevonden. Een nieuwe hoofdstad. Nusantara, te midden van maagdelijke bossen op Kalimantan. Waar trouwens ook nog olie te vinden is.
Maar dat is alleen maar een oplossing voor ambtenaren en politici. De rest van de Jakartanen zoekt het maar uit. Jan Pieterzoon Coen heeft dat niet kunnen bevroeden. Die had trouwens ook wat anders om aan te denken. Het goud van de Gouden Eeuw, de nootmuskaat, inpikken van de Bandanezen, zolang die nog leefden. Daarna geen probleem.
Van Vance, de running mate van Trump, hoef je ook niet veel te verwachten. Klimaat scepticus. Doet alleen wat vage beloften aan de arbeiders van Ohio.
Maar hij is niet de enige.
In de tang?
Jazeker. Enerzijds zitten we met het smelten van ijsmassa’s in de bergen. Van Oostenrijk (arme skiërs) tot Nepal (arme klimmers). Anderzijds met de in zee glijdende ijsmassa’s op de Noorpool en op Antartica. Onvoorstelbare massa’s die zomaar in zee plonsen. En niet te vergeten, de permafrost, die niet meer “perma” is. Grote hoeveelheden methaan (CH4) ontsnappen. Betere broeikasgassen dan CO2. Hoeveel auto equivalenten? Reken dat maar eens uit.
Warmer
Ja, en als het dan warmer wordt verdampt er ook meer water uit de oceanen. En de dampkring, op een gegeven moment verzadigd, kotst al dat water weer uit. Niet netjes op zee, nee op land. Overstromingen, aardverschuivingen. Huizen onder water, huizen zakken weg in een modderstroom. Auto’s veranderen in onderzeeërs. Enfin, we zitten in de tang van het klimaat.
Over zestig jaar
En dan maar denken dat het meevalt. We hebben immers wel meer ijstijden en hete zomers op aarde gehad. Klopt, maar op een andere tijdschaal: honderdduizenden of miljoenen jaren. Wat is er in de laatste tien jaren niet al gebeurd?
En wat kunnen we verwachten? Ik was nieuwsgierig hoe het over zestig jaar in mijn woonplaats, Berkel en Rodenrijs, zou zijn. Keek daarvoor op fitzlab : 4,5 graden warmer. Gemiddeld!
Kan je nagaan wat er overblijft van een huis dat 4,5 meter onder NAP ligt.
Kop op, dan hebben “ze” wel wat daarop bedacht. Tegen die tijd. Of niet. Dat zien we niet meer.
Als lemmingen naar de afgrond
Wanneer vallen we in de afgrond? Over 60 jaar ? Het is onafwendbaar. De grenzen van de groei zijn overschreden. Dat voorspelde de Club van Rome al ruim vijftig jaar geleden. Op basis van een wereldmodel van Forrester (MIT) met een aantal ‘what if ’ analyses. Toen al werd gesteld: ‘if not’ …….(een aantal maatregelen) dan komt onherroepelijk het einde in zicht: de Apocalyps.
Actie graag
Sindsdien is er weinig gedaan. Met het oog op de gaten in de ozonlaag kwam in de jaren tachtig het Montrealprotocol (afbouw cfk’s), geruime tijd later, in 1997, een afgezwakt Kyotoprotocol (CO2). De belangrijkste ‘issue’ bleef overeind, met name de begrenzing van de bevolkingstoename. Evenmin begrensd werd de uitputting van de natuurlijke hulpbronnen en de groei van de industriële productie. Hoe zat het met de voedselschaarste? Wat wordt er gedaan?
Wat gaan zij doen?
Gaan we gewoon zien waar het schip strand of gaan we er nog iets aan doen? Alle auto’s elektrisch, minder rijden, sporadisch vliegen, vakantie op de fiets in eigen land, minder spullen, minder eten (geen duur dieetmedicijn meer nodig). Gewoon ‘Less is More’. De tachtigplussers winden zich er niet zo over op. De tieners, twintigers, dertigers en veertigers des te meer. En terecht.
Wat gaan zij doen om het schip te keren?
Edwin Kisman
Wat vond u van deze colum?
Lees ook
Lemmingen
Maarten Keulemans “De klimaatverandering schiet in een versnelling”, Volkskrant 23 juli 2024
Beste Edwin,
Prima verhaal. Een puntje van aandacht; een belangrijke factor qua zeespiegelstijging is de uitzetting van water wanneer het warmer wordt. En dat zeewater wordt snel warmer, sneller dan wij, de oceanologen, hadden gedacht.
Hartelijke groet, Jan
Ik ben zeer pessimistisch en onder mijn leeftijdgenoten heerst hetzelfde gevoel.
Bij mijn kinderen rond de 60 jaar merk ik daar weinig van terwijl onze kleinkinderen er wel goed van doordrongen zijn maar toch nog steeds elk lustrum van welk clubje dan ook waar zij lid van zijn gebruiken om dat in een ver buitenland te vieren!
Helaas denkt het grote bedrijfsleven nog steeds niet circulair en blijft gaan voor de aandeelhouder en de top van het bedrijf.
Ook politiek ontbreekt nog steeds het gevoel voor urgenyie.
Helaas, ik ben het met Jan en Bessem eens, zal de catastrofe niet meer meemaken, dat is de enige troost.
Niet alleen een heel Goed met feiten onderbouwde column,ook een flinke Opdoffer tegen het “ het zal mijn tijd wel duren brein “
Ik ga me weer eens verdiepen i wat de Green deal is / was voor Europa
Ik zou wel eens willen weten wat Samson en Timmermans van jouw column vinden Edwin
En een lijstje lezen van wat ons land en de landen om ons heen voor klimaatbeleid hebben
Duidelijk is dat je dat niet moet overlaten aan politici die een paar jaar in het zadel zitten